Aslında uzun uzun yazmak gerek;dolu dolu beton rengindeki donuk yaşamlara inat. Bu beton rengindeki donuk yaşamların arasında iki rengi çok sevmenin hikayesinden ibaret bizimkisi. Sarı ve Kırmızı .. Biten bir sezonun ardından ilerisine bakmak ilk defa bu kadar zoruma gidiyor. İlk defa sezonun diğer yarısını hiç istemiyorum .. Bütün lig yarım sezondan ibaret olsa .. Ali Sami Yen'e geçici vedalar ederken bile yüreğinizin bir kenarında içten içe ne hissettiğinizi düşünsenize ? Kaldırmıyordu yüreklerimiz .. Önünden geçmek için tonla bahanelerle yolunuzu hiç uzattınız mı ? Sırf oraları görmek için sebepsizce Mecidiyeköy'den geçmişizdir illa ki .. Alışmanın ve sevmenin sarı kırmızı haliydi orası .. Karşılıksızca sevmenin mabediydi orası .. Orda çok hüzünler sevince dönüşmedi mi bizler için ? Nefes almayı çok uzaklarda aramadık ki biz hiç .. Beton rengine bürünmüş bu şehirde; tarifi olmayan bir sevgiyi yaşadığımız her seferinde bizi karşılıksızca bağrına basan;nefes alabildiğimiz tek yer sendin .. Başkaları için bu şehir yaşanmaz bir yerdi;kalabalıktı .. O kalabalıkta kaybolup gidebilirdi insan .. Kendini kaybederdi .. Yok işte bizim için bu bundan cok öteydi .. Bizim o kalabalıkta; herkesten herşeyden sıyrılıp;gördüğümüzde tamam işte dediğimiz bi yer vardı .. Mecidiyeköy'ün en çok sevdiğim yeri .. Gördüğümde dünyanın benim için merkezi burası işte dediğim yer .. Ali Sami Yen ..
Ana kucağı gibiydi bizim için; hani anneler karşılıksız severdi ya ne olursa olsun .. Evlatlarını karşılıksız severdi ya .. Sende böyleydin işte bizim için bir ana kucağı misali .. Sarı ve Kırmızıyı asilce taşıyan; sormadan sorgulamadan her geldiğimizde yaramaz bir çocuğun affedilmiş bakışları misaliyle bir gülümsemeyi yüzümüzde taşırdık ... Kabul ediyordun bizi kayıtsız şartsız .. Karşılıksızca seviyorsan; gel dercesine .. Bir düşünsenize kaç kişi girdi çıktı hayatlarımızdan ? Gelmemek üzere gidenler; girmemek için bizi üzenler .. Sevgi neydi ? Kalp mi kırardı hep .. Karşılıksızca sevmek neydi ? ... Ali Sami Yen'de olmak diye cevap vermekden ibaretti bazılarımızın yaşamı .. İyide nasıl ?
Hayatlarımız alt üst olsada;olmasada bir ana kucağı misali huzuru bulduk orda .. Sevinçlerimizi;hüzünlerimizi doya doya yaşadık .. En saf haliyle; içine bir gram sahtelik girmeden doya doya yaşadık .. Ali Sami Yen'de yaşadık .. Belkide hayatta tek kalan kalemizdi orası;tek sığınağımız .. Bir köşesinde hayatı yakalıyorduk; yaşam buluyorduk ..
Buluyorduk işte;siz bunu anlamasınızda .. O beton yığını diye tabiri ettiğiniz yerin her santiminde bir sevinç;bir hüzün kazılı duygularımızın en saf en temiz haliyle .. Bağırmalarımız saklı; çektiğimiz üçlülerin çoşkusu var ..
Çok şey var;yazılacak çok .. Hani canımdan can gidiyor derler ya .. İşte bende bunu hissediyorum günler geçtikçe canımızdan can gidecek .. Bu şehire yine yağmurlar yağacak;yine bahar gelecek .. Sen olmayacaksın .. Biz biraz yarım kalacağız; alışkanlıktan ibaret dönüp dönüp bakacağız sana Mecidiyeköy'den geçerken ..
Son yarım sezon işte ; yarım kalanlara rağmen ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder