3 Ekim 2010 Pazar

Yaşamın kıyısından…

Bizler her deplasmanı kendimize görev edinmişiz, kesintilerimizle yaşantımızdan, bizim için hayat felsefesi olmuş Galatasaray, uyanır uyanmaz düşüncelerimize giren, çalışırken aklımızdan çıkmayan…

Bizim için Galatasaray sosyal bir olgu değil, hayatın ta kendisi…

Karabük deplasmanıda bunlardan biriydi aslında, tek ayakla bile deplasman yapılabileceğini, evde bir bardak suyu kalkıp almaya üşenip anneden yardım isterken, o tek bacakla kilometrelerce yolu ağrıyla sızıyla gidip gelinebileceğinin deneyiydi bu…Doktor üstüne fazla yüklenme derken, biz kardeşlerimizle OMUZ OMUZA yaparken nasılda o ayağımın ağrısını düşüneyim, nasıl yani ?

Bunların hiç bir açıklaması yok aslında, söz konusu Galatasaray ise gerisi bizler için teferruattır.

Yaşasın GALATASARAY

İyi ki varsın…

Hiç yorum yok: